بیماری های ناخن

بیماری های ناخن

بیماری های ناخن ,بیماری های ناخن پا,بیماری های ناخن دست,بیماری های ناخن در کودکان,بیماری های ناخن با عکس,بیماری های ناخن دست,بیماری های ناخن کودکان

توضیحاتی در مورد بیماری های ناخن

ناخن سالم، ناخنی با رنگ شفاف، بدون تغییر رنگ، سطحی صاف، قوام نرم و غیرشکننده است. رشد ناخن در دستها بیشتر از ناخن های پاست. همچنین ناخن های دست غالب نیز رشد سریع تری دارند. ماده اصلی سازنده ناخن از پروتئین درشت مولکولی به نام «کراتین» است.ناخن البته این ماده در پوست و مو نیز وجود دارد. ناخن ها بخش مهمی از بدن هستند چون می توانند به عنوان قسمتی از پازل تشخیص بیماری ها در نظر گرفته شوند. بعضی از بیماری ها ابتدا علائم و تغییرات جزیی در ناخن ها دارند که اگر به آنها دقت شود ممکن است منجر به تشخیص زودهنگام بیماری شوند.در این مطلب از سایت جسارت در مورد بیماری های ناخن صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

بیماری های ناخن و خونمردگی

وارد شدن ضربه به ناخن موجب پارگی مویرگهای بستر ناخن می‌شود. خون حاصل ما بین صفحه ناخن و بستر آن به دام افتاده، خونمردگی (هماتوم) تشکیل می‌شود. هماتوم می‌تواند موجب جداشدن و افتادن ناخن شود. همچنین ممکن است موجب عفونت شود، زیرا بافت هماتوم برای رشد باکتری‌ها و قارچها مناسب است. جذب شدن خودبخود هماتوم ممکن است مدتی طول بکشد و گاهی موجب تغییر شکل ناخن می‌شود.

بیماری های ناخن و خطوط تیره

Melanonychia: خطوطی عمودی هستند که به رنگهای خاکستری، قهوه‌ای یا سیاه دیده می‌شوند. در اثر افزایش فعالیت یا تعداد سلولهای رنگدانه‌ای ماتریکس ایجاد می‌شوند که می‌تواند به علت سرطان پوست باشد. در صورت مشاهده باید بلافاصله به پزشک مراجعه کرد.

بیماری های ناخن و خطوط بیو

همان‌طور که می‌دانید ناخن در ماتریکس ساخته می‌شود. برخی عوامل از قبیل تروما، سوء تغذیه، شیمی درمانی و اصولاً هر رخداد و بیماری شدید جسمی یا روحی می‌توانند موجب اختلال در ساخت ناخن توسط ماتریکس شوند. نتیجتاً ناخنی که در طول بیماری ساخته می‌شود از نظر ظاهر، بافت و ترکیبات متفاوت است. به همین دلیل به شکل یک خط عرضی، کمی تیره‌تر و نیز فرورفته دیده می‌شود، که به آن خط بیو گفته می‌شود. از آنجایی که این ناخن ناقص قبلاً تولید شده و شکل گرفته، نمی‌توان آنرا به حالت اصلی و سالم درآورد، بلکه با رشد ناخن به بیرون رانده می‌شود. اما آنچه مهم است علت بوجود آورنده آن است که لازم است با مراجعه به پزشک مورد بررسی قرار گیرد.

اختلال ناخن جویدن

اختلال ناخن جویدن چیست؟ ناخن جویدن یکی از اختلالاتی است که اغلب در کودکان و گاهی بزرگسالان دیده می‌شود این عمل مانند انگشت مکیدن به‌طور ناخودآگاه صورت می‌گیرد یعنی افراد مبتلا به این اختلال هنگام جویدن ناخن متوجه عمل خود نیستند. بعضی از افراد به جویدن ناخن و بعضی دیگر به جویدن اطراف ناخن می‌پردازند و عده‌ای هم هر دو عمل را انجام می‌دهند. شروع این اختلال احتمالاً این اختلال از ۴ یا ۵ سالگی شروع می‌شود ولی در سنین ۸ تا ۱۲ سالگی بیشتر دیده می‌شود. بر اساس تحقیقات انجام شده ناخن جویدن بیش از سایر اختلالات در میان دانش آموزان مدارس شایع است و این اختلال در بین دخترها بیشتر از پسرها است. بر اساس تعریف‌های پزشکی، این عمل به افراد اجازه می‌دهد تنشهای عصبی خود را کاهش دهند و برایشان مثل آرامبخش عمل می‌کند این مشکل در افراد نشاندهنده نوعی اختلال ساده است که نوجوانان ناآرام با آن دست به گریبانند.

علت ناخن جویدن

گروهی از پزشکان بر این باورند که همیشه علت خاصی برای عادات گوناگون وجود ندارد، بلکه گاهی آن‌ها رفتارهای آموخته شده‌ای هستند که تنها پیامدهای مثبت و خوشایندی برای کودک (و یا نوجوان) داشته‌اند. برای مثال، می‌توانید زمانی که دست فرزندتان به سوی دهانش بالا می‌رود، دقت کنید و محرک‌هایی را که موجب این عمل در کودک شده‌است بهتر ارزیابی کنید. شاید او در همان لحظه به کاری که باید انجام دهد و برایش مشکل است فکر می‌کند، می‌توانید خیلی ملایم از او بپرسید آیا می‌داند دستش را به دهان برده است؟ از جمله دلایل رایجی که موجب ناخن جویدن در کودکان و نوجوانان می‌شود، آن است که درصدد کاستن از فشارهای عصبی و تنش‌های روزانه خود هستند. آنها از این طریق سعی می‌کنند با هیجانات و بحران‌های عاطفی درونی شان به مقابله برخیزند. از این رو گروهی از روانشناسان بر این باورند که نفس «جویدن ناخن» عادتی زشت و ناپسند نیست، بلکه تنها مفری برای رهایی از تنش و استرس در کودک است. همه ما لحظات بحرانی و ناخوشایندی را در زندگی تجربه کرده‌ایم و شدیداً تحت تأثیر شرایط ناگوار قرار گرفته‌ایم. برای کاستن از تنش‌های روزانه به افراد بالغ توصیه می‌شود از روش‌های کاهش استرس و اضطراب، آرام سازی عضلانی، پیاده‌روی، یوگا و حرکات ورزشی آرام استفاده کنند. اما کودکان برای آرام سازی هیجانات تندشان روش‌های خاص خودشان را دارند. گاهی والدین تصور می‌کنند که یک کودک چرا باید فشار عصبی داشته باشد؟ آیا مگر دوران کودکی دوران فراغت، بازی و بی خیالی نیست؟ اگر کودکی بنا به دلایلی عصبی، تندخو و پریشان شود، این موضوع ناشی از خطا و اشتباه والدین و اطرافیان اوست؟ پاسخ هر دو سئوال «منفی» است. دوران کودکی همچون بزرگسالی، توأم با استرس‌ها و فشارهای روانی گوناگونی است. بزرگ شدن کاری بس دشوار و مشکل است. والدین نمی‌توانند و به عبارتی نباید جلوی تمامی فشارها و نگرانی‌های زندگی را برای کودک بگیرند. هر کودک باید سعی کند روشی برای کاستن از بار هیجانات و عواطف تند خود انتخاب کند که هم موجب راحتی و آرامش خیال او شود و هم مورد قبول خانواده، اجتماع و شخصیت خود او باشد. کودکانی که ناخن‌های خود را می‌جوند: بی قرار، مضطرب و … دارای انرژی زیادند و به‌طوری‌که حتی در خواب نیز آرامش ندارند. این افراد مضطرب و عصبی در موقع صحبت کردن یا انتظار کشیدن با انگشتان خود یا با وسیله‌ای دیگر بازی می‌کنند. عده‌ای دیگر نیز اعتقاد دارند که سوء تغذیه و کمبود ویتامین آ در بعضی از کودکان، آنان را دچار حالت عصبی می‌کنند که این امر موجب جویدن ناخن شود توسط فرد عصبی می‌شود. ترس و دلهره از علتهای دیگر این اختلال است. کودکانی که شاهد درگیری والدین خود هستند یا هنگام امتحانات مدرسه یا درس رسیدن معلم یا هنگام دیدن فیلم ترسناک، دچار ترس و دلهره می‌شوند که برای تسکین خود، ناخودآگاه شروع به جویدن ناخن می‌کنند همچنین این عمل در کودکانی که والدینشان ناآگاهانه و به بهانه‌های مختلف در آن‌ها ایجاد ترس می‌کنند زیاد دیده می‌شود به عنوان مثال وقتی والدین به کودک خود می‌گویند اگر گریه یا اذیت کنی می‌گویم لولو تو را بخورد یا ترساندن او از دکتر و آمپول از شیوه‌های غلطی است که والدین برای ساکت کردن کودک اعمال می‌کنند. این شیوه‌های غلط می‌تواند سبب اختلالات زیادی از جمله ناخن جویدن شود. چنانچه یک یا هر دو والدین، عادت به ناخن جویدن داشته باشند احتمال آن که کودک آن‌ها نیز به این عادت مبتلا شود بیشتر از کودکانی است که والدین آن‌ها دچار این اختلال نیستند. کودکان می‌آموزند و می‌بینند که پدر و مادر آن‌ها به هنگام ناراحتی این عمل (جویدن ناخن) را انجام می‌دهد از این رو یادمی‌گیرند برای رفع ناراحتی خود به این عمل بپردازند. بعضی از کودکان نیز این عمل را از دستان خود تقلید می‌کنند زیرا نفوذ دوستان بسیار زیاد است و ممکن است کم‌کم تحت تأثیر دوست خود قرار گیرد.

پیشگیری از جویدن ناخن

اولین باری که متوجه می‌شوید کودکتان ناخنهایش را می‌جود، می‌توانید قبل از آنکه به یک عادت ریشه دار و تثبیت شده تبدیل شود، یک برنامه پیشگیری عادت را جهت ترک این رفتار شروع نمایید. می‌توان با کوتاه کردن ناخنهای کودکتان از بروز این عمل جلوگیری کنید. ناخن‌های زبر و ناهموار کمتر کودک را جهت انجام این عادت اغوا می‌کند البته باید دانست سرزنش کردن یا مورد تمسخر قرار دادن کودکی که تازه ناخن جویدن شروع کرده می‌تواند انجام این عادت را افزایش دهد. بنابراین قبل از شروع هرگونه کشمکش که عملاً باعث شکست شما می‌شود، سعی کنید از جهت دیگری به این مسئله نزدیک شوید به عنوان مثال می‌توان از روش تمجید استفاده کنید، زمانی که کودکتان با دستهایشان کاری سودمند و سازنده انجام می‌دهند به آن‌ها توجه کنید و به آنان بگویید از اینکه می‌بینید ناخنهایشان را نمی‌جوید، شاد و خوشحال هستید و زمانی که این عادت را انجام می‌دهند، آنان را نادیده بگیرید. همچنین می‌توانید برای کودکان من بالاتر (حداقل ۵ ساله) کار را با یک بحث متقاعده‌کننده دربارهٔ مضرات ناخن جویدن شروع کنید. به کودکان نشان دهید زمانی که ناخن زیاد جویده شود چقدر می‌تواند دردناک باشد، به آن‌ها بگویید که ناخن‌های جویده شده به ظاهر دستها صدمه می‌زند و کودکانی که دچار این عادت هستند زمانی که بزرگ شدند در پیش دوستانشان احساس خجالت خواهند کرد زیرا ناخن هایشان خیلی کوتاه و کلفت به نظر خواهد رسید!

بیماری های ناخن و سودومونا

سودومونا نوعی باکتری است که می‌تواند به ناخن تهاجم کند. این باکتری ممکن است در ناخن طبیعی یا مابین ناخن طبیعی و مصنوعی (کاشته شده) رشد کند. وجود رطوبت به نفوذ و رشد باکتری کمک می‌کند. مشخصه بارز این عفونت تغییر رنگ ناخن به رنگ سبز است. با افزایش شدت بیماری رنگ سبز نیز پررنگ تر می‌شود و ممکن است صفحه ناخن از بستر خود جدا شود.

بیماری های ناخن و خون‌ریزی رگه‌ای

در اثر پارگی مویرگهای بستر ناخن ایجاد می‌شوند. شایعترین علت ایجاد آن ضربه‌هایی است که در طول روز و در اثر رفتار نامناسب با ناخنها و طی کارهای روزانه به ناخن وارد می‌شوند. اهمیت بالینی چندانی ندارند، بلکه صرفاً موجب نمای نازیبا می‌شوند.

بیماری های ناخن و خطوط طولی

اگر یک ناخن را از نزدیک مشاهده کنیم خطوطی را در طول آن می‌بینیم. این حالت یک پدیده طبیعی می‌باشد و بطور خفیف در اکثر ناخنها دیده می‌شود. با توجه به تفاوت جنس ناخن در افراد مختلف، میزان و شدت این خطوط در افراد متغیراست. اما بعضی عوامل مانند افزایش سن و بیماریهای مزمن موجب تشدید این خطوط می‌شوند. این خطوط به خودی خود یک بیماری نیستند بلکه صرفاً از نظر زیبایی ظاهر مناسبی به ناخن نمی‌دهند.

بیماری های ناخن و لکه‌ های سفید

به صورت لکه‌ها یا خطوط سفید رنگ در صفحه ناخن دیده می‌شوند. این عارضه که نسبتاً شایع است، در اثر آسیبهای خفیف به ماتریکس ناخن پدید می‌آید. این لکه‌ها اهمیت بالینی ندارند و با رشد ناخن به بیرون رانده شده، نیازمند درمان نمی‌باشند. برخی از این لکه‌ها نیز بر اثر حساسیت‌های ناخن به مواد آرایشی، ناخن گیر و سوهان ایجاد می‌شود. همچنین برخی دیگر از این لکه‌های سفید روی ناخن، بر اثر کمبود روی یا اختلال در میزان کلیسیم بدن ایجاد می‌شود.

بیماری های ناخن و قارچها

قارچها نزدیک به نیمی از بیماریهای ناخن را ایجاد می‌کنند و درمانشان آسان نیست. در این موارد ذراتی (debris) به رنگهای مختلف در زیر ناخن پدید می‌آیند که ضمن جدا کردن ناخن از بستر آن (onycholysis)، بسته به نوع قارچ موجب تغییر رنگ ناخن عمدتاً به رنگهای سفید، زرد، قهوهای یا مشکی می‌شوند. با رشد بیشتر قارچ، بافت و نمای ظاهری ناخن تغییر می‌کند. در صورت عدم درمان و با تجمع بیشتر debris صفحه ناخن به تدریج خرد شده، کاملاً از بستر ناخن جدا می‌شود. رعایت نکردن بهداشت فردی و پدیکور یا مانیکور نامناسب ازعلل مستعدکننده ابتلا می‌باشند.Onychomycosis در انگشتان پا تا چهار برابر بیشتر دیده می‌شود. پیشگیری بسیار آسانتر از درمان است. برای پیشگیری لازم است ناخنها همیشه خشک و تمیز نگاه داشته شوند. جورابها را باید مرتب تعویض نمود. همچنین باید از آسیب به پوست و بافت اطراف ناخن جدا پرهیز شود. در هنگام پدیکور یا مانیکور نباید کوتیکول را برداشت.

بیماری های ناخن و عفونت میکروبی

این بیماری در اثر ورود باکتری به بافت نرم اطراف ناخن پدید می‌آید. پوستی که قسمت قاعده و طرفین ناخن را می‌پوشاند نقش محافظتی در برابر نفوذ باکتری‌ها، قارچها، … دارد. هر عاملی که به این پوست آسیب بزند از قبیل ضربه‌ها، جویدن ناخن ویا برداشتن کوتیکول می‌تواند منجر به نفوذ باکتری‌ها و ایجاد عفونت در بافت آن محل شود. در صورت بروز عفونت قرمزی، درد، تورم و گرما در بافت دور ناخنی دیده می‌شود.

ناخن شکننده یا خردشونده

ناخن شکننده یا خردشونده:این عارضه تقریبا در بیشتر افرادی که به طور مداوم با آب و مواد شوینده سروکار دارند و مشاغلی مانند قنادها، کارگرها و… دیده می شود. البته شکنندگی ناخن را در افراد مسن نیز می بینیم که به دلیل اشکالاتی است که در سن بالا در ساختار ناخن ایجاد می شود. علت اصلی، خیس و خشک شدن مکرر ناخن است. این وضعیت باعث تغییر شکل ناخن یا ناهموار شدن و در نهایت منجر به خرد شدن و شکنندگی می شود. راه حل درمان ناخن شکننده پوشیدن دستکش، استفاده از کرم های مرطوب کننده و به حداقل رساندن تماس با آب و مواد شوینده است.

ناخن قاشقی شکل

ناخن قاشقی شکل:این مشکل به طور مستقیم مربوط به ناخن نیست و مشکل از نقطه دیگری در بدن است که روی ناخن ها تاثیر می گذارد. ناخن های قاشقی شکل نازک هستند و لبه های برجسته و حالت مقعر پیدا می کنند. مشکل اصلی فقر آهن است پس درمان نیز جبران فقر آهن خواهدبود. به تدریج و با گذشت زمان ناخن ها شکل و زیبایی اولیه خود را به دست خواهند آورد.

بیشتر بخوانید : بیماری های روده ♥ بیماری های کبد ♥ بیماری های اعصاب و روان ♥ سرطان ناخن ♥ التهاب کنار ناخن

آب پیاز

آب پیاز

آب پیاز برای مو ,آب پیاز برای موی سر,اب پیاز برای مو سر,اب پیاز برای مو مفید است,اب پیاز برای موها,اب پیاز برای مو خوبه,اب پیاز برای مو نی نی سایت

توضیحاتی در مورد آب پیاز

پیاز (نام علمی: Allium cepa) گیاهی از سرده سیر در زیرتیره پیازیان از تیره نرگسیان است. پیاز از قدیمی‌ترین سبزیها و صیفی‌جات خوراکی در دنیا و ایران است که خاستگاه آن را در ایران و افغانستان ذکر کرده‌اند.[چه‌کسانی؟] این محصول سه هزار سال قبل از میلاد مسیح در مصر کشت می‌شده‌است و بر اساس برخی اسناد کارگرانی که در ساختن اهرام مصر فعالیت می‌کرده‌اند از پیاز به عنوان غذای اصلی استفاده می‌کردند. پیاز به خانواده آلیاسه (Alliaceae) متعلق است و گیاهی است دو ساله با رشد بوته‌ای ضعیف، برگهای استوانه‌ای شکل توخالی که در سال اول با توجه به طول روز مورد نیاز خود تشکیل سوخ یا پیاز (Bulb) داده و در سال دوم با کشت سوخها و پس از ظهور ساقه (های) گل دهنده و چترها تولید بذر می‌نماید. مهم‌ترین فاکتورهای محیطی مؤثر در تشکیل سوخ درجه حرارت و طول روز است و بر این اساس رقمهای پیاز به سه گروه شامل ارقام روز بلند، روز متوسط و روز کوتاه تقسیم‌بندی می‌شوند. اهمیت این موضوع در تعیین زمان مناسب کاشت است به‌طور مثال برای کاشت ارقام روز بلند مانند پیاز قرمز قرمز ایلخچی به‌طور معمول فروردین ماه اقدام به کاشت می‌شود.در این مطلب از سایت جسارت در مورد آب پیاز صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

طبع آب پیاز

آب گیاه پیاز دارای طبع گرم و خشک است و خاصیت مدر، ضد عفونی کننده مجاری ادرار، درمان موخوره، رفع چین و چرک پوست، درمان سوختگی و نیش زنبور، تقویت ریه و کبد از خواص آب پیاز در درمان بیماری‌ها است و لازم است، همواره از آب پیاز تازه استفاده شود.

کاربرد آب پیاز

مصرف آب گیاه پیاز برای مبتلایان به دیابت، روماتیسم، ورم پروستات، خستگی عمومی و خیز اندام‌ها بسیار مفید است و برای درمان و جلوگیری از بیماری‌هایی مانند واریس، کمردرد، جوش‌های قرمز پوستی، مسمومیت، چاقی، ورم مثانه، یبوست، گرفتگی صدا، پرخوری، استفراغ، ورم ساق، سنگ کیسه صفرا و تقویت حافظه موثر است.

آب پیاز برای رفع چین و چروک پوست

استفاده از آب گیاه پیاز و مالیدن آن به پوست صورت برای رفع چین و چروک پوست مفید است. همچنین خوردن آب پیاز تازه همراه با آب شاهی به صورت ناشتا، برای زیبایی و شفاف شدن پوست مفید می‌باشد.

خواص آب پیاز

مالیدن آب گیاه پیاز به موها برای درمان موخوره موثر است. جهت درمان آب مروارید، آب پیاز را با آب لیموترش تازه مخلوط کنید و برای 7 تا 10 روز بر روی چشم ضماد کنید و یا در داخل چشم بچکانید. مقابله با غلظت خون و رقیق کردن خون از دیگر خواص آب پیاز است. همچنین مصرف آب پیاز در پیشگیری از مشکل چسبندگی پلاکت‌های خون مفید است. مصرف آب پیاز برای افراد مبتلا به کلسترول خون و تصلب شرایین مفید است. تقویت تارهای صوتی و نرم شدن صدا از خواص آب پیاز مخلوط با کمی عسل است. همچنین استفاده از این مخلوط در طب سنتی برای کاهش مشکلات افراد مبتلا به آسم توصیه می‌شود. استفاده از آب جوشانده پیاز قبل از خواب برای رفع مشکل بی خوابی مفید است. به منظور دفع انگل معده می‌توانید یک پیاز را در آب رنده کنید و اجازه دهید یک شب بماند. سپس صبح ناشتا، از آن میل کنید و این عمل را به مدت 6 روز ادامه دهید.

آب پیاز برای خارش‌ های پوستی

درمان خارش‌های پوستی از دیگر خواص آب پیاز است. به این منظور، مقداری آب پیاز را بر پوست مالیده و ماساژ دهید.

فواید آب پیاز

تقویت ریه و تقویت نیروی جنسی نیز از خواص درمانی آب گیاه پیاز است. جالب است بدانید مخلوط آب پیاز و شیر و یا جوشانده پیاز در شیر جهت تقویت کبد مفید است. آب پیاز خاصیت مدر دارد و از این رو برای دفع سموم بدن مانند اوره و اسید اوریک مفید است. علاوه بر این، اثر ضد عفونی کننده مجاری ادرار و کمک به درمان ورم کلیه و حبس البول را دارد. آب پیاز خلط آور و دافع بلغم از بدن می‌باشد. آب پیاز خواص ضد التهابی دارد و می‌تواند آثار سوختگی پوست را رفع کند. همچنین استفاده از آن برای التیام محل نیش زنبور مفید است. خوردن دو قاشق غذاخوری از آن، استفراغ را متوقف و احساس تهوع را کاهش می‌دهد. استفاده از آب پیاز برای موها، باعث تحریک پیاز مو می‌شود و رشد مو را تسریع می‌کند. به این منظور، موهای خود را مرتبا به طور روزانه با آب پیاز ماساژ دهید و پیش از شستشوی موها با شامپو بگذارید مدتی روی پوست سرتان بماند. در طب سنتی از مخلوط آب پیاز، عسل و نمک و ضماد کردن آن بر پوست، برای درمان بیماری برص (بیماری که لکه‌های سفید روی پوست بدن ایجاد می‌کند)، استفاده می‌شود. نوشیدن آب پیاز همراه با عسل جهت رشد قد و اندام موثر است. چکاندن چند قطره آب پیاز در داخل گوش، به تقویت شنوایی و جلوگیری از وزوز گوش کمک می‌کند. آب پیاز به علت داشتن مواد ضدعفونی‌کننده گوگرددار و اسیدهای مفید چون اسید سیتریک می‌تواند به بهترین وجه جوش‌های معمولی و سرسیاه صورت و نواحی بینی را ضدعفونی و سریع درمان کند.

آب پیاز برای مو

آب گیاه پیاز در رشد مو می تواند بسیار موثر باشد. با اینکه راه های فراوانی برای رشد موها وجود دارد اما معمولا یا سخت هستند، یا هزینه بالایی دارند و یا به نتیجه نمی رسند و باعث سرخوردگی می شوند. نیازی نیست به شما دروغ بگوییم! رشد مجدد موها به هر روشی به مقداری زمان نیاز دارد اما روش هایی که در ادامه با شما در میان خواهیم گذاشت نه دردناک هستند و نه پرهزینه. پیاز از موادی تشکیل شده است که باعث تحریک رشد پیاز مو شده و در نتیجه با رشد مجدد و افزایش حجم موهایتان همراه است. در این مطلب ۱۲ روش استفاده از پیاز برای رشد مو را به شما آموزش خواهیم داد اما در ابتدا می خواهیم نگاهی به خواص آن بیندازیم.

آب پیاز برای رشد مو

باعث افزایش سطح آنتی اکسیدانی آنزیم کاتالاز می شود. این آنزیم به تجزیه پراکسید هیدروژن کمک می کند که در نهایت موجب بهینه سازی چرخه رشد مو می شود. با مواد غنی از گوگرد به تغذیه فولیکول های مو کمک می کند. گوگرد برای احیای فولیکول های مو ضروری است. گوگرد موجود در آن همچنین به کاهش ریزش مو و شکستگی آن ها کمک می کند. آنتی اکسیدان های موجود در آن به جلوگیری از سفید شدن زودرس موها کمک می کنند. خواص ضد باکتری آن کمک می کند پوست سر خود را سالم و بدون عفونت نگه دارید که باعث افزایش رشد مو خواهد شد. این ویژگی همچنین به کنترل شوره سر کمک می کند. باعث تحریک پوست شما و گردش خون می شود و باعث ایجاد فولیکول هایی می شود که به تغذیه موها کمک می کنند.

نحوه مصرف آب پیاز برای پوست سر

مواد لازم: ۱ قاشق غذاخوری آب گیاه پیاز پنبه زمان تهیه: ۲ دقیقه زمان درمان: ۱۵ دقیقه تا ۱ ساعت روش تهیه: پنبه را به آن آغشته کنید. پوست سر خود را با پنبه آغشته به آب پیاز تر کنید. هنگامی آن را کاملا به پوست سر خود مالیدید، آن را صاف کنید. حدود ۱۵ دقیقه تا ۱ ساعت به حال خود رها کنید. با یک شامپوی ملایم سرتان را بشویید. تکرار: روزهای متوالی این کار را تکرار کنید. چگونه اثر می کند؟ آب پیاز باعث تحریک پوست شما می شود و در عین حال آن را تغذیه هم می کند و گردش خون پوست سر را افزایش می دهد. این به شما کمک می کند که با مشکلات پوستی مقابله کنید و همچنین اطمینان داشته باشید که موهای شما سریع تر رشد خواهند کرد و ضخیم تر خواهند شد.

آب پیاز و روغن نارگیل

مواد لازم: ۲ قاشق غذاخوری آب پیاز ۲ قاشق غذاخوری روغن نارگیل ۵ قطره روغن چای (اگر سرتان شوره دارد) زمان تهیه: ۲ دقیقه زمان درمان: ۳۰ دقیقه روش تهیه: همه مواد را با همخوب ترکیب کنید تا به ماده ای یک دست برسید. ترکیب به دست آمده را بر روی پوست سر خود بمالید و برای چند دقیقه ماساژ دهید. هنگامی که مواد را به طور کامل به پوست سر خود زدید آن را برای ۳۰ دقیقه رها کنید. با یک شامپوی ملایم سرتان را بشویید. تکرار: روزهای متوالی این کار را تکرار کنید. چگونه اثر می کند؟ روغن نارگیل دارای خواص ضد باکتری شگفت انگیزی است. همچنین این روغن به خوبی به پوست سر نفوذ می کند که به افزایش توانایی جذب آب پیاز برای تغذیه پوست سر کمک می کند.

آب پیاز و روغن کرچک

مواد لازم: ۲ قاشق غذاخوری آب گیاه پیاز ۲ قاشق غذاخوری روغن کرچک زمان تهیه: ۲ دقیقه زمان درمان: ۱ ساعت روش تهیه: روغن کرچک و آب پیاز را خوب با هم ترکیب کنید. این مخلوط را بر روی پوست خود بمالید و به آرامی پوست سر خود را با حرکات دایره ای ماساژ دهید. حدود یک ساعت به موهایتان استراحت بدهید. با یک شامپوی ملایم سرتان را بشویید. تکرار: روزهای متوالی این کار را تکرار کنید. چگونه اثر می کند؟ روغن کرچک یکی از محبوب ترین راه های تقویت رشد مو است. این روغن به ضخیم شدن موهایتان کمک می کند. اگر این مخلوط را با آب پرتقال ترکیب کنید باعث افزایش حجم مو نیز می شود.

آب پیاز و تخم مرغ

مواد لازم: ۱ قاشق غذاخوری آب گیاه پیاز ۱ عدد تخم مرغ ۲ قطره اسانس رزماری / اسطوخدوس کلاه دوش زمان تهیه: ۲ دقیقه زمان درمان: ۲۰ تا ۳۰ دقیقه روش تهیه: آب پیاز و تخم مرغ و اسانس را کاملا با هم مخلوط کنید. مخلوط را به همه جای موها و پوست سر خود بمالید. یک کلاه دوش بر روی سر خود بگذارید تا مواد رویسرتان بر روی زمین نریزد. ۲۰دقیقه تا نیم ساعت منتظر بمانید. سرتان را با آب سرد و یک شامپوی بدون سولفات و ملایم بشویید. آب سرد کمک می کند که تخم مرغی که در ترکیب وجود دارد پخته نشود و همچنین از به وجود آمدن بوی بد جلوگیری می کند. تکرار: ۱ الی ۲ بار در هفته. چگونه اثر می کند؟ این ماسک مو دارای ارزش تغذیه ای تخم مرغ و خواص رشد آب پیاز است. پروتئین بالای تخم مرغ باعث تغذیه موهای شما می شود و آن را سالم نگه می دارد در حالی که آب پیاز باعث تحریک پوست شما برای افزایش رشد مو می شود. اسانس موجود در ترکیب باعث کنترل بوی نامطبوع ماسک می شود.

آب پیاز و زنجبیل

مواد لازم: ۱ قاشق غذاخوری آب گیاه پیاز ۱ قاشق غذاخوری آب زنجبیل زمان تهیه: ۲ دقیقه زمان درمان: ۳۰ دقیقه روش تهیه: آب پیاز و آب زنجبیل را با هم ترکیب کنید. این مخلوط را بر روی پوست خود بمالید و به آرامی پوست سر خود را با حرکات دایره ای ماساژ دهید. ۳۰ دقیقه به موهایتان استراحت بدهید. با یک شامپوی ملایم سرتان را بشویید. تکرار: روزهای متوالی این کار را تکرار کنید. چگونه اثر می کند؟ زنجبیل به علت خواص ضد التهابی شناخته شده است و به طور گسترده ای در هومیوپاتی و پزشکی چینی استفاده شده می شود. زنجبیل همچنین به افزایش گردش خون کمک می کند و به کاهش ریزش مو و بهبود کیفیت مو کمک می کند.

آب پیاز و عسل

مواد لازم: ۲ قاشق غذاخوری آب گیاه پیاز نصف قاشق غذاخوری عسل زمان تهیه: ۲ دقیقه زمان درمان: ۳۰ دقیقه روش تهیه: مواد تشکیل دهنده را آنقر با هم مخلوط کنید تا به یک ماده صاف برسید. این مخلوط را بر روی پوست خود بمالید و به آرامی پوست سر خود را با حرکات دایره ای ماساژ دهید. سرتان را به مدت نیم ساعت به حال خود رها کنید. با یک شامپوی ملایم سرتان را بشویید. تکرار: ۲ تا ۳ بار در هفته. چگونه اثر می کند؟ عسل یک مرطوب کننده است که به افزایش رطوبت پوست و مو کمک می کند. این مخلوط اگر با آب پرتقال ترکیب شود به رشد مو کمک می کند و این طمینان را به شما می دهد که موهایتان به خوبی هیدراته شده و سالم می مانند.

رشد مو با آب پیاز

آب پیاز و مو؛ در ظاهر میان این دو ارتباطی نیست و حتی به نظر می رسد کمتر کسی حاضر باشد آب پیاز بر موهای خود امتحان کند. با این حال تحقیقات پرده از یک راز عجیب بر داشته اند. شفقنا زندگی – کاهش رشد موها و کچلی به یکی از پدیده های رایج روزگار ما بدل شده است. اتفاقی که به دلایل مختلفی از جمله استرس و آلودگی های محیطی رخ می دهد. حال به نظر می رسد برای حل این مشکل یک راه حل عجیب پیدا شده است؛ آب پیاز. بله درست است، گیاهی که بسیاری از افراد به دلیل بوی نامطبوع حتی با اکراه به آن دست می زنند و مهم ترین کاربرد آن طعم دهی به غذا است منبعی است شگفت انگیز برای رشد دوباره موها. برای سنجش نقش پیاز در رشد مو، دانشمندان زندگی گروهی از مردان و زنانی که دچار کچلی بودند مورد مطالعه قرار دادند. شرکت کنندگان در این پژوهش به مدت 6 هفته و هر روز 2 بار ریشه موی خود را با آب پیاز شست و شو می دادند. نتایج به دست آمده شگفت آور بود، تنها پس از 2 هفته نشانه های از رشد مجدد مو مشاهده شد. تقریباً 74 درصد شرکت کنندگان پس از چهار هفته رشد واقعی مو را تجربه کردند؛ عددی که در انتهای 6 هفته به 87 درصد رسید. نکته جالب توجه، تأثیر بیشتر آب پیاز بر رشد موی زنان نسبت به مردان بوده است. به باور کارشناسان، مواد مغذی موجود در پیاز نه تنها موجب درخشندگی بیشتر موها می شود؛ بلکه حجم، درخشندگی و استحکام موها را نیز افزایش می دهد. وجود ترکیب های گوگردی، ضد میکروب و آنتی اکسیدان چنین قدرتی را به پیاز می دهد. به منظور بهره بردن از این مزیت پیاز کافی است پس از کندن پوست گیاه آن را رنده یا له کنید و سطح سر و ریشه موی خود را آغشته به این مایع جادویی کنید.

بیشتر بخوانید : آب برنج ♥ آب جعفری ♥ آب زنجبیل ♥ آب چغندر ♥ آب سیب زمینی

قرص معده

قرص معده

قرص معده درد ,قرص معده درد در بارداری,قرص معده درد چیست,قرص معده درد رانیتیدین,قرص معده درد قوی,قرص برای معده درد عصبی,قرص برای معده درد

در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد قرص معده صحبت کنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد

توضیحاتی در مورد قرص معده

در معده یک سری سلول هایی وجود دارد که اسید تولید می کنند و هیدروژن که عامل اسیدی است را داخل معده تزریق می کنند به این سلول ها پمپ های هیدروژن گفته می شود. امپرازول جزء دسته داروهایی است که پمپ هیدروژن را مهار می کنند و در واقع اجازه تولید اسید معده را نمی دهند. سایر داروهای این دسته عبارتند از پنتوپرازول – لانسوپرازول – رابپرازول – اس امپرازول. اسید در معده علاوه بر این که کمک به هضم غذا می کند یک عامل محافظت در مقابل باکتری ها و ویروس هایی است که از طریق گوارش وارد بدن می شوند بنابراین بیمارانی که کپسول امپرازول مصرف می کنند باید بیشتر مراقب باشند چون یکی از خطوط دفاعی بدن در مقابل عوامل بیرونی کاهش پیدا کرده است.مشکلات گوارشی در میان افراد بسیار شایع است. این مشکلات شامل زخم معده، سوزش معده، رفلاکس معده، درد معده و یا نفخ معده می‌باشد که هر کدام درمان دارویی خاص خود را دارد. معمولا زمانیکه معده به تولید اسید اضافی بپردازد این مشکلات ایجاد می‌شوند. داروهای مختلفی به منظور کاهش اسید معده تولید شده‌اند که کمک شایانی در رفع این مشکلات و بیماری‌های گوارشی می‌کنند. توصیه می‌شود به منظور رفع بیماری‌های مربوط به دستگاه گوارش تحت معاینات پزشکی قرار بگیرید و برنامه‌ درمان مناسب خودتان را در پیش بگیرید. در کنار آن، روش‌های طبیعی زیادی نیز وجود دارد که شما را قادر می‌سازد علائم مشکلات دستگاه گوارش را تسکین دهید. گیاهان دارویی خشک شده روش طبیعی درمان مشکلات گوارشی است و فواید زیادی دارد. این داروهای گیاهی گاز معده را جذب کرده و کمک می‌کند خون به دستگاه گوارش جریان پیدا کند و با این کار آلاینده‌های مختلف را از بین می‌برد. بعد از مصرف قرص گاهی در این فکر هستید که این دارو چه سرنوشتی در بدن خواهد داشت و چطور داخل معده تجزیه می شود ؛ جالب است بدانید که مایع موجود در معده که همراه قرص مصرف می شود عاملی است برای تجزیه شدن آن برای همین اکثر قرص ها به خصوص کپسول را با مقدار زیادی آب باید مصرف کرد. 

انواع قرص معده

درد و سوزش معده از مشکلات شایع بین افراد می‌باشد. قرص سیزاپراید، قرص موتیدون و قرص امپرازول برخی از انواع قرص معده هستند که به کاهش اسید معده و درنتیجه کاهش مشکلات گوارشی کمک می‌کنند.

قرص معده رانیتیدین

حتما شما هم دیده‌اید افرادی را که از درد معده رنج می‌برند و اولین و تنهاترین راه درمان را قرص رانیتیدین می‌دانند. رانیتیدین به طبقه‌ای از داروها تعلق دارد که «مهارکننده گیرنده‌های H2» نام دارند. از این دارو برای کاهش میزان ترشح اسید معده و کاهش دردهای ناشی از زخم یا تسهیل درمان زخم معده استفاده می‌شود. رانیتیدین یکی از پرمصرف‌ترین قرص‌های حاضر است که بدون تجویز پزشک نیز به فروش می‌رسد. به طور کلی رانیتیدین برای درمان زخم‌های گاستریک(زخم‌های معده) و اثنی‌عشر و همچنین ریفلاکس اسید معده به مری استفاده می‌شود. این دارو برای درمان مشکل ترشح بیش از اندازه اسید معده تجویز می‌شود. رانیتیدین یکی از داروهایی است که بدون نسخه در داروخانه‌ها به فروش می‌رسد و بیشتر مردم برای کاهش درد معده از آن استفاده و البته به همدیگر نیز تجویز می‌کنند.

نحوه مصرف قرص معده رانیتیدین

رانیتیدین به صورت قرص، آمپول و شربت در داروخانه‌ها موجود است. برای افراد بزرگسال دوز تجویز شده برای زخم معده وسوء هاضمه مزمن مقدار 150 میلی‌گرم دو بار در روز یا 300 میلی‌گرم هنگام خواب برای مدت چهار تا هشت هفته مصرف می‌شود. برای کودکان 2 تا 4 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن دو بار در روز می‌توان از آن استفاده کرد. می‌توان رانیتیدین را با غذا یا بعد از آن مصرف کرد. برای پیشگیری از بروز علائم مربوط به مصرف برخی مواد غذایی یا نوشیدنی‌ها بهتر است قرص رانیتیدین 30 تا 60 دقیقه قبل از غذا مصرف شود. حداکثر دوز قابل مصرف 300 میلی‌گرم در روز است. توصیه می‌شود بدون نظر پزشک این دوز از دارو بیش از دو هفته مصرف نشود. آمپول رانیتیدین در بیمارستان‌ها و در برخی شرایط که بیمار نمی‌تواند قرص بخورد، استفاده می‌شود. دوز عادی تزریق رانیتیدین 50 میلی‌گرم و هر 6 تا 8 ساعت است.

قرص معده سیزاپراید

قرص سیزاپراید (Cisapride) از داروهایی است که به منظور درمان مشکلات گوارشی مثل ترش کردن یا سوزش معده و همچنین درمان رفلاکس معده تجویز می‌شود. خطر بروز آریتمی قلبی از جدی‌ترین عوارض مصرف این دارو است. این دارو موجب افزایش حرکات مری، معده و روده در حین هضم غذا شده و در بیماری‌هایی با علایم بازگشت غذا به مری (رفلاکس) از قبیل دیس پپسی، ترش کردن و پس زدن غذا مفید است. توجه داشته باشید که در صورت بروز خونریزی معده و روده، انسداد روده و یا سوراخ شدن روده این دارو نباید مصرف شود.

عوارض قرص معده سیزاپراید

عوارض قرص سیزاپراید شامل آریتمی قلبی، یبوست، اسهال، نفخ شکم، افزایش تولید گاز در روده‌ها، تهوع، سردرد، آبریزش بینی، درد شکم، گیجی، سینوزیت، بی‌خوابی و تشنج می‌باشد.

قرص معده موتیدون

قرص موتیدون (Motidon) در مواردی که معده اسید زیادی ترشح کند به عنوان یک کاهنده اسید معده و به منظور درمان زخم معده و رفلاکس معده تحت عنوان قرص معده تجویز می‌شود. این دارو عوارض نسبتا کمی دارد. تهوع و سوزش معده برخی از عوارض قرص موتیدون می‌باشد. درواقع این دارو در شرایطی که معده اسید خیلی زیادی ترشح می‌کند به کار می‌رود و میزان این اسید را کاهش می‌دهد.

عوارض قرص معده موتیدون

عوارض قرص موتیدون شامل سوزش معده و یا استفراغ، سردرد، ضربان سریع قلب، افزایش ادرار، عصبانیت، لرزش و اشکال در به خواب رفتن می‌باشد.

قرص معده امپرازول

قرص امپرازول (Omeperazole) برای جلوگیری از زخم معده، رفلاکس معده و سوزش سردل تجویز می‌شود. اسهال، سردرد و تهوع از عوارض قرص امپرازول می‌باشد. در واقع امپرازول در مواردی که اسید معده سرکش شده و بیش از حد تولید می‌شود کاربرد دارد. همچنین از این دارو برای رفع رفلکس معده و درمان هلیکوباکتر و یا برای کاهش عوارض گوارشی سایر داروها استفاده می‌شود. عوارض قرص امپرازول تهوع، سردرد، ناراحتی معده، اسهال، شکستگی لگن، ستون فقرات و یا مچ دست (به ندرت)، کدر شدن ادرار، خستگی یا ضعف غیر عادی، واکنش‌های پوستی می‌باشد.

کاربرد قرص معده امپرازول

امپرازول در مواردی که اسید معده سرکش می شود و بیش از حد تولید می شود کاربرد دارد همچنین در رفلکس معده و درمان هلیکوباکتر و یا برای کاهش عوارض گوارشی سایر داروها استفاده می شود.

قرص معده فاموتیدین

قرص فاموتیدین (Famotidine) برای درمان مشکلات گوارشی مثل زخم معده استفاده می‌شود. سرگیجه، سردرد و اسهال از عوارض قرص فاموتیدین می‌باشد. از این دارو جهت بهبود زخم‌های گوارشی که ناشی از ترشح بیش از حد اسید معده ایجاد شده باشند استفاده می‌شود. شایع‌ترین مورد مصرف این دارو در درمان بازگشت اسید و محتویات آن به مری و گلو و معده درد‌های عصبی است. عوارض قرص فاموتیدین شامل سرگیجه، سردرد، اسهال، یبوست و نفخ، خارش یا کهیر، بثورات پوستی و خونریزی یا کبودشدگی غیرمعمول، نفخ شکم می‌باشد.

قرص معده رانیتیدین و عوارض آن

قرص رانیتیدین (Ranitidine) یکی از داروهای مربوط به رفلاکس معده است که اکثر افراد آن را به عنوان قرص معده می‌شناسند. رانیتیدین به شکل قرص، شربت و آمپول ساخته می‌شود. قرص با میزان کمتر از ۱۵۰ میلی‌گرم بدون نسخه پزشکی است. رانیتیدین دارویی است که همه کسانی‌ که مشکل معده دارند آن را می شناسند. اما متاسفانه برخی افراد مثل نقل و نبات آن را می‌خورند و نمی‌دانند چه عوارض وحشتناکی دارد. عوارض قرص رانیتیدین شامل درد قفسه سینه، تب، گلو درد، احساس کوتاه شدن تنفس، سرفه با خلط سبز یا زرد، سریع کبود شدن یا خونریزی کردن، احساس ضعف غیر عادی، کند یا تند شدن سرعت ضربان قلب، مشکلات بینایی، سرخی و، تاول پوستی، کاهش اشتها، زردی پوست و چشم، کاهش توانایی جنسی خستگی، خواب آلودگی، برادیکاردی، کمی فشار خون، بیماری عروق محیطی، بثورات پوستی، تهوع، استفراغ، اسهال، کدر شدن ادرار و مدفوع می‌باشد.جذب این دارو در حضور آنتی‌اسیدها کاهش می‌یابد. با وجود آنکه رانیتیدین در مقایسه با سایمتیدین یک مهار کننده ضعیف کننده تر آنزیمهای کبدی است، با این وجود در مصرف همزمان سایر داروها با این دارو باید احتیاط کرد. 

قرص معده رابپرازول

قرص رابپرازول (rabeprazole) معمولا برای درمان رفلاکس معده و سوزش آن تجویز می‌شود. اسهال، سردرد، بی قراری و افسردگی از عوارض قرص رابپرازول است. داروی رابپرازول در حقیقت با کاهش اسید معده عمل می‌کند و موجب کاهش علایم رفلاکس معده، ترش کردن و سوزش سر دل می‌شود. علاوه بر موثر بودن این دارو برای درمان رفلاکس (بازگشت غذا از معده به مری) در مواردی موجب بهبود زخم‌های گوارشی نیز می‌گردد. این دارو معمولا چند روزی طول می‌کشد تا اثر خود را بر جای بگذارد. عوارض قرص رابپرازول شامل ناراحتی گوارشی (‌اسهال‌)‌، سردرد، راش پوستی‌، عوارض CNS شامل منگی‌، سرگیجه‌، بی‌قراری‌، افسردگی و توهم‌ می‌باشد.

منع مصرف قرص معده رانیتیدین

مصرف رانیتیدین برای افرادی که به این دارو و دیگر داروهای «مهارکننده گیرنده H2» مثل سایمتیدین و فاموتیدین حساسیت دارند، توصیه نمی‌شود. بیماران مبتلا به نارسایی کبد وکلیه ممکن است به کاهش مقدار مصرف دارو نیاز داشته باشند. کشیدن سیگار هم موجب کاهش اثر این دارو می‌شود.‌ قبل از تجویز این دارو پزشک باید اطلاعات لازم را از بیمار بگیرد. بنابراین اگر هر یک از شرایط زیر را دارید از مصرف خودسرانه رانیتیدین اجتناب کنید و حتما پزشکتان را در جریان قرار دهید. مشکلات کلیوی: افرادی که عملکرد کلیه‌هایشان مشکل دارد قبل از مصرف رانتیدین با پزشک مشورت کنند. لازم است پزشک با توجه به شرایط بدنی هر فرد دوز مناسب را تجویز کند. بیماری پورفیری حاد: افرادی که سابقه خانوادگی این بیماری را دارند نباید رانیتیدین مصرف کنند. مشکلات گاستریت جدی: مصرف رانیتیدین به افرادی که به طور مکرر استفراغ می‌کنند، مشکل بلع غذا دارند، در مدفوع خود خون دیده‌اند، بدون دلیل خاصی وزن زیادی کم کرده‌اند، توصیه نمی‌شود. این افراد حتما باید هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنند. مصرف داروهای ضدالتهاب: افرادی که داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مثل دیکلوفناک، ایبوپروفن و ناپروکسن و… مصرف می‌کنند نباید خودسرانه رانیتیدین مصرف کنند بخصوص اگر سالمند هستند یا از زخم معده رنج می‌برند. بارداری: مصرف رانیتیدین در دوره بارداری توصیه نمی‌شود. اگر در حین مصرف رانیتیدین بارداری اتفاق بیفتد، لازم است موضوع را با پزشکتان در میان بگذارید. شیردهی: مصرف رانیتیدین برای خانم‌های شیرده توصیه نمی‌شود. چون این دارو وارد شیرمادر می‌شود. اگر در حین شیردهی از رانیتیدین استفاده کنید فرزندتان نیز اثرات آن را دریافت خواهد کرد. بنابراین از مصرف خودسرانه رانیتیدین در این دوره بپرهیزید.

تداخل دارویی با قرص معده رانیتیدین

مصرف همزمان رانیتیدین با داروهای دیگر امکان اختلال دارویی را بالا می‌برد. مصرف رانیتیدین با داروهایی مثل ایتراکونازول، کتوکونازول، وارفارین و فنی‌تویین باعث اختلال دارویی می‌شود. اگر شما هم تحت درمان با این داروها هستید حتما مساله را با پزشک در میان بگذارید. در صورت استفاده از آنتی‌اسید‌ها باید حداقل نیم ساعت بین مصرف این داروها با رانیتیدین فاصله باشد.‌مصرف خودسرانه دارو در بین مردم زیاد است. لازم است فرهنگ عدم خوددرمانی یا دیگردرمانی در بین مردم نهادینه شود. در صورت مراجعه به پزشک حتما داروهایی را که مصرف می‌کنید با دقت عنوان کنید. حتی اگر از گیاهان دارویی یا مکمل خاصی استفاده می‌کنید به پزشک اطلاع دهید.

مکانیسم اثر قرص معده رانیتیدین

رانیتیدین دارویی است که با مهار گیرنده‌های H2 (هیستامین نوع دو) سلولهای جانبی ترشح اسید معده را کم می‌کند و به درمان ناراحتی‌های ناشی از افزایش اسید معده کمک می‌کند.

نکاتی در مورد مصرف قرص معده رانیتیدین

کشیدن سیگار موجب کاهش اثر این دارو می‌شود. در بیماران سالخورده یا مبتلا به نارسایی کبدی یا کلیوی ممکن است به کاهش مقدار مصرف دارو نیاز باشد. در صورت کهیر پوستی مصرف کردن رانیتیدین را قطع کنید و پزشک را مطلع کنید. بیمارانی که به سایمتیدین عدم تحمل نشان می‌دهند، ممکن است این دارو را نیز تحمل نکنند. در سیروز کبدی و ناراحتی‌های کلیوی متوسط تا شدید خطر بروز عوارض جانبی به خصوص عوارض عصبی دارو وجود دارد. مصرف این دارو بیش از ۱۲ هفته مداوم توصیه نمی‌شود. این دارو جزو داروهای گروه B در بارداری است.

بیشتر بخوانید : قرص زادیتن ♥ قرص ژلوکاف ♥ قرص ژریویتون ♥ قرص عفونت معده ♥ قرص عفونت روده