بیماری های ناخن

بیماری های ناخن

بیماری های ناخن ,بیماری های ناخن پا,بیماری های ناخن دست,بیماری های ناخن در کودکان,بیماری های ناخن با عکس,بیماری های ناخن دست,بیماری های ناخن کودکان

توضیحاتی در مورد بیماری های ناخن

ناخن سالم، ناخنی با رنگ شفاف، بدون تغییر رنگ، سطحی صاف، قوام نرم و غیرشکننده است. رشد ناخن در دستها بیشتر از ناخن های پاست. همچنین ناخن های دست غالب نیز رشد سریع تری دارند. ماده اصلی سازنده ناخن از پروتئین درشت مولکولی به نام «کراتین» است.ناخن البته این ماده در پوست و مو نیز وجود دارد. ناخن ها بخش مهمی از بدن هستند چون می توانند به عنوان قسمتی از پازل تشخیص بیماری ها در نظر گرفته شوند. بعضی از بیماری ها ابتدا علائم و تغییرات جزیی در ناخن ها دارند که اگر به آنها دقت شود ممکن است منجر به تشخیص زودهنگام بیماری شوند.در این مطلب از سایت جسارت در مورد بیماری های ناخن صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

بیماری های ناخن و خونمردگی

وارد شدن ضربه به ناخن موجب پارگی مویرگهای بستر ناخن می‌شود. خون حاصل ما بین صفحه ناخن و بستر آن به دام افتاده، خونمردگی (هماتوم) تشکیل می‌شود. هماتوم می‌تواند موجب جداشدن و افتادن ناخن شود. همچنین ممکن است موجب عفونت شود، زیرا بافت هماتوم برای رشد باکتری‌ها و قارچها مناسب است. جذب شدن خودبخود هماتوم ممکن است مدتی طول بکشد و گاهی موجب تغییر شکل ناخن می‌شود.

بیماری های ناخن و خطوط تیره

Melanonychia: خطوطی عمودی هستند که به رنگهای خاکستری، قهوه‌ای یا سیاه دیده می‌شوند. در اثر افزایش فعالیت یا تعداد سلولهای رنگدانه‌ای ماتریکس ایجاد می‌شوند که می‌تواند به علت سرطان پوست باشد. در صورت مشاهده باید بلافاصله به پزشک مراجعه کرد.

بیماری های ناخن و خطوط بیو

همان‌طور که می‌دانید ناخن در ماتریکس ساخته می‌شود. برخی عوامل از قبیل تروما، سوء تغذیه، شیمی درمانی و اصولاً هر رخداد و بیماری شدید جسمی یا روحی می‌توانند موجب اختلال در ساخت ناخن توسط ماتریکس شوند. نتیجتاً ناخنی که در طول بیماری ساخته می‌شود از نظر ظاهر، بافت و ترکیبات متفاوت است. به همین دلیل به شکل یک خط عرضی، کمی تیره‌تر و نیز فرورفته دیده می‌شود، که به آن خط بیو گفته می‌شود. از آنجایی که این ناخن ناقص قبلاً تولید شده و شکل گرفته، نمی‌توان آنرا به حالت اصلی و سالم درآورد، بلکه با رشد ناخن به بیرون رانده می‌شود. اما آنچه مهم است علت بوجود آورنده آن است که لازم است با مراجعه به پزشک مورد بررسی قرار گیرد.

اختلال ناخن جویدن

اختلال ناخن جویدن چیست؟ ناخن جویدن یکی از اختلالاتی است که اغلب در کودکان و گاهی بزرگسالان دیده می‌شود این عمل مانند انگشت مکیدن به‌طور ناخودآگاه صورت می‌گیرد یعنی افراد مبتلا به این اختلال هنگام جویدن ناخن متوجه عمل خود نیستند. بعضی از افراد به جویدن ناخن و بعضی دیگر به جویدن اطراف ناخن می‌پردازند و عده‌ای هم هر دو عمل را انجام می‌دهند. شروع این اختلال احتمالاً این اختلال از ۴ یا ۵ سالگی شروع می‌شود ولی در سنین ۸ تا ۱۲ سالگی بیشتر دیده می‌شود. بر اساس تحقیقات انجام شده ناخن جویدن بیش از سایر اختلالات در میان دانش آموزان مدارس شایع است و این اختلال در بین دخترها بیشتر از پسرها است. بر اساس تعریف‌های پزشکی، این عمل به افراد اجازه می‌دهد تنشهای عصبی خود را کاهش دهند و برایشان مثل آرامبخش عمل می‌کند این مشکل در افراد نشاندهنده نوعی اختلال ساده است که نوجوانان ناآرام با آن دست به گریبانند.

علت ناخن جویدن

گروهی از پزشکان بر این باورند که همیشه علت خاصی برای عادات گوناگون وجود ندارد، بلکه گاهی آن‌ها رفتارهای آموخته شده‌ای هستند که تنها پیامدهای مثبت و خوشایندی برای کودک (و یا نوجوان) داشته‌اند. برای مثال، می‌توانید زمانی که دست فرزندتان به سوی دهانش بالا می‌رود، دقت کنید و محرک‌هایی را که موجب این عمل در کودک شده‌است بهتر ارزیابی کنید. شاید او در همان لحظه به کاری که باید انجام دهد و برایش مشکل است فکر می‌کند، می‌توانید خیلی ملایم از او بپرسید آیا می‌داند دستش را به دهان برده است؟ از جمله دلایل رایجی که موجب ناخن جویدن در کودکان و نوجوانان می‌شود، آن است که درصدد کاستن از فشارهای عصبی و تنش‌های روزانه خود هستند. آنها از این طریق سعی می‌کنند با هیجانات و بحران‌های عاطفی درونی شان به مقابله برخیزند. از این رو گروهی از روانشناسان بر این باورند که نفس «جویدن ناخن» عادتی زشت و ناپسند نیست، بلکه تنها مفری برای رهایی از تنش و استرس در کودک است. همه ما لحظات بحرانی و ناخوشایندی را در زندگی تجربه کرده‌ایم و شدیداً تحت تأثیر شرایط ناگوار قرار گرفته‌ایم. برای کاستن از تنش‌های روزانه به افراد بالغ توصیه می‌شود از روش‌های کاهش استرس و اضطراب، آرام سازی عضلانی، پیاده‌روی، یوگا و حرکات ورزشی آرام استفاده کنند. اما کودکان برای آرام سازی هیجانات تندشان روش‌های خاص خودشان را دارند. گاهی والدین تصور می‌کنند که یک کودک چرا باید فشار عصبی داشته باشد؟ آیا مگر دوران کودکی دوران فراغت، بازی و بی خیالی نیست؟ اگر کودکی بنا به دلایلی عصبی، تندخو و پریشان شود، این موضوع ناشی از خطا و اشتباه والدین و اطرافیان اوست؟ پاسخ هر دو سئوال «منفی» است. دوران کودکی همچون بزرگسالی، توأم با استرس‌ها و فشارهای روانی گوناگونی است. بزرگ شدن کاری بس دشوار و مشکل است. والدین نمی‌توانند و به عبارتی نباید جلوی تمامی فشارها و نگرانی‌های زندگی را برای کودک بگیرند. هر کودک باید سعی کند روشی برای کاستن از بار هیجانات و عواطف تند خود انتخاب کند که هم موجب راحتی و آرامش خیال او شود و هم مورد قبول خانواده، اجتماع و شخصیت خود او باشد. کودکانی که ناخن‌های خود را می‌جوند: بی قرار، مضطرب و … دارای انرژی زیادند و به‌طوری‌که حتی در خواب نیز آرامش ندارند. این افراد مضطرب و عصبی در موقع صحبت کردن یا انتظار کشیدن با انگشتان خود یا با وسیله‌ای دیگر بازی می‌کنند. عده‌ای دیگر نیز اعتقاد دارند که سوء تغذیه و کمبود ویتامین آ در بعضی از کودکان، آنان را دچار حالت عصبی می‌کنند که این امر موجب جویدن ناخن شود توسط فرد عصبی می‌شود. ترس و دلهره از علتهای دیگر این اختلال است. کودکانی که شاهد درگیری والدین خود هستند یا هنگام امتحانات مدرسه یا درس رسیدن معلم یا هنگام دیدن فیلم ترسناک، دچار ترس و دلهره می‌شوند که برای تسکین خود، ناخودآگاه شروع به جویدن ناخن می‌کنند همچنین این عمل در کودکانی که والدینشان ناآگاهانه و به بهانه‌های مختلف در آن‌ها ایجاد ترس می‌کنند زیاد دیده می‌شود به عنوان مثال وقتی والدین به کودک خود می‌گویند اگر گریه یا اذیت کنی می‌گویم لولو تو را بخورد یا ترساندن او از دکتر و آمپول از شیوه‌های غلطی است که والدین برای ساکت کردن کودک اعمال می‌کنند. این شیوه‌های غلط می‌تواند سبب اختلالات زیادی از جمله ناخن جویدن شود. چنانچه یک یا هر دو والدین، عادت به ناخن جویدن داشته باشند احتمال آن که کودک آن‌ها نیز به این عادت مبتلا شود بیشتر از کودکانی است که والدین آن‌ها دچار این اختلال نیستند. کودکان می‌آموزند و می‌بینند که پدر و مادر آن‌ها به هنگام ناراحتی این عمل (جویدن ناخن) را انجام می‌دهد از این رو یادمی‌گیرند برای رفع ناراحتی خود به این عمل بپردازند. بعضی از کودکان نیز این عمل را از دستان خود تقلید می‌کنند زیرا نفوذ دوستان بسیار زیاد است و ممکن است کم‌کم تحت تأثیر دوست خود قرار گیرد.

پیشگیری از جویدن ناخن

اولین باری که متوجه می‌شوید کودکتان ناخنهایش را می‌جود، می‌توانید قبل از آنکه به یک عادت ریشه دار و تثبیت شده تبدیل شود، یک برنامه پیشگیری عادت را جهت ترک این رفتار شروع نمایید. می‌توان با کوتاه کردن ناخنهای کودکتان از بروز این عمل جلوگیری کنید. ناخن‌های زبر و ناهموار کمتر کودک را جهت انجام این عادت اغوا می‌کند البته باید دانست سرزنش کردن یا مورد تمسخر قرار دادن کودکی که تازه ناخن جویدن شروع کرده می‌تواند انجام این عادت را افزایش دهد. بنابراین قبل از شروع هرگونه کشمکش که عملاً باعث شکست شما می‌شود، سعی کنید از جهت دیگری به این مسئله نزدیک شوید به عنوان مثال می‌توان از روش تمجید استفاده کنید، زمانی که کودکتان با دستهایشان کاری سودمند و سازنده انجام می‌دهند به آن‌ها توجه کنید و به آنان بگویید از اینکه می‌بینید ناخنهایشان را نمی‌جوید، شاد و خوشحال هستید و زمانی که این عادت را انجام می‌دهند، آنان را نادیده بگیرید. همچنین می‌توانید برای کودکان من بالاتر (حداقل ۵ ساله) کار را با یک بحث متقاعده‌کننده دربارهٔ مضرات ناخن جویدن شروع کنید. به کودکان نشان دهید زمانی که ناخن زیاد جویده شود چقدر می‌تواند دردناک باشد، به آن‌ها بگویید که ناخن‌های جویده شده به ظاهر دستها صدمه می‌زند و کودکانی که دچار این عادت هستند زمانی که بزرگ شدند در پیش دوستانشان احساس خجالت خواهند کرد زیرا ناخن هایشان خیلی کوتاه و کلفت به نظر خواهد رسید!

بیماری های ناخن و سودومونا

سودومونا نوعی باکتری است که می‌تواند به ناخن تهاجم کند. این باکتری ممکن است در ناخن طبیعی یا مابین ناخن طبیعی و مصنوعی (کاشته شده) رشد کند. وجود رطوبت به نفوذ و رشد باکتری کمک می‌کند. مشخصه بارز این عفونت تغییر رنگ ناخن به رنگ سبز است. با افزایش شدت بیماری رنگ سبز نیز پررنگ تر می‌شود و ممکن است صفحه ناخن از بستر خود جدا شود.

بیماری های ناخن و خون‌ریزی رگه‌ای

در اثر پارگی مویرگهای بستر ناخن ایجاد می‌شوند. شایعترین علت ایجاد آن ضربه‌هایی است که در طول روز و در اثر رفتار نامناسب با ناخنها و طی کارهای روزانه به ناخن وارد می‌شوند. اهمیت بالینی چندانی ندارند، بلکه صرفاً موجب نمای نازیبا می‌شوند.

بیماری های ناخن و خطوط طولی

اگر یک ناخن را از نزدیک مشاهده کنیم خطوطی را در طول آن می‌بینیم. این حالت یک پدیده طبیعی می‌باشد و بطور خفیف در اکثر ناخنها دیده می‌شود. با توجه به تفاوت جنس ناخن در افراد مختلف، میزان و شدت این خطوط در افراد متغیراست. اما بعضی عوامل مانند افزایش سن و بیماریهای مزمن موجب تشدید این خطوط می‌شوند. این خطوط به خودی خود یک بیماری نیستند بلکه صرفاً از نظر زیبایی ظاهر مناسبی به ناخن نمی‌دهند.

بیماری های ناخن و لکه‌ های سفید

به صورت لکه‌ها یا خطوط سفید رنگ در صفحه ناخن دیده می‌شوند. این عارضه که نسبتاً شایع است، در اثر آسیبهای خفیف به ماتریکس ناخن پدید می‌آید. این لکه‌ها اهمیت بالینی ندارند و با رشد ناخن به بیرون رانده شده، نیازمند درمان نمی‌باشند. برخی از این لکه‌ها نیز بر اثر حساسیت‌های ناخن به مواد آرایشی، ناخن گیر و سوهان ایجاد می‌شود. همچنین برخی دیگر از این لکه‌های سفید روی ناخن، بر اثر کمبود روی یا اختلال در میزان کلیسیم بدن ایجاد می‌شود.

بیماری های ناخن و قارچها

قارچها نزدیک به نیمی از بیماریهای ناخن را ایجاد می‌کنند و درمانشان آسان نیست. در این موارد ذراتی (debris) به رنگهای مختلف در زیر ناخن پدید می‌آیند که ضمن جدا کردن ناخن از بستر آن (onycholysis)، بسته به نوع قارچ موجب تغییر رنگ ناخن عمدتاً به رنگهای سفید، زرد، قهوهای یا مشکی می‌شوند. با رشد بیشتر قارچ، بافت و نمای ظاهری ناخن تغییر می‌کند. در صورت عدم درمان و با تجمع بیشتر debris صفحه ناخن به تدریج خرد شده، کاملاً از بستر ناخن جدا می‌شود. رعایت نکردن بهداشت فردی و پدیکور یا مانیکور نامناسب ازعلل مستعدکننده ابتلا می‌باشند.Onychomycosis در انگشتان پا تا چهار برابر بیشتر دیده می‌شود. پیشگیری بسیار آسانتر از درمان است. برای پیشگیری لازم است ناخنها همیشه خشک و تمیز نگاه داشته شوند. جورابها را باید مرتب تعویض نمود. همچنین باید از آسیب به پوست و بافت اطراف ناخن جدا پرهیز شود. در هنگام پدیکور یا مانیکور نباید کوتیکول را برداشت.

بیماری های ناخن و عفونت میکروبی

این بیماری در اثر ورود باکتری به بافت نرم اطراف ناخن پدید می‌آید. پوستی که قسمت قاعده و طرفین ناخن را می‌پوشاند نقش محافظتی در برابر نفوذ باکتری‌ها، قارچها، … دارد. هر عاملی که به این پوست آسیب بزند از قبیل ضربه‌ها، جویدن ناخن ویا برداشتن کوتیکول می‌تواند منجر به نفوذ باکتری‌ها و ایجاد عفونت در بافت آن محل شود. در صورت بروز عفونت قرمزی، درد، تورم و گرما در بافت دور ناخنی دیده می‌شود.

ناخن شکننده یا خردشونده

ناخن شکننده یا خردشونده:این عارضه تقریبا در بیشتر افرادی که به طور مداوم با آب و مواد شوینده سروکار دارند و مشاغلی مانند قنادها، کارگرها و… دیده می شود. البته شکنندگی ناخن را در افراد مسن نیز می بینیم که به دلیل اشکالاتی است که در سن بالا در ساختار ناخن ایجاد می شود. علت اصلی، خیس و خشک شدن مکرر ناخن است. این وضعیت باعث تغییر شکل ناخن یا ناهموار شدن و در نهایت منجر به خرد شدن و شکنندگی می شود. راه حل درمان ناخن شکننده پوشیدن دستکش، استفاده از کرم های مرطوب کننده و به حداقل رساندن تماس با آب و مواد شوینده است.

ناخن قاشقی شکل

ناخن قاشقی شکل:این مشکل به طور مستقیم مربوط به ناخن نیست و مشکل از نقطه دیگری در بدن است که روی ناخن ها تاثیر می گذارد. ناخن های قاشقی شکل نازک هستند و لبه های برجسته و حالت مقعر پیدا می کنند. مشکل اصلی فقر آهن است پس درمان نیز جبران فقر آهن خواهدبود. به تدریج و با گذشت زمان ناخن ها شکل و زیبایی اولیه خود را به دست خواهند آورد.

بیشتر بخوانید : بیماری های روده ♥ بیماری های کبد ♥ بیماری های اعصاب و روان ♥ سرطان ناخن ♥ التهاب کنار ناخن